Ο δρόμος για τον φιλελευθερισμό…

…μάλλον δεν μπορεί να είναι φιλελεύθερος.

Σύνοψη: Άντε, πες ότι συμφωνήσαμε ότι καλός και επιθυμητός ο φιλελευθερισμός. Πως μεταβαίνουμε σε ένα φιλελεύθερο σύστημα? Επί του πρακτέου, φαίνεται ότι η αλλαγή μπορεί γίνει είτε με το καρότο, είτε με το μαστίγιο. Σε ότι με αφορά, το μαστίγιο απορρίπτεται. Άρα μας μένει το καρότο…

Να οργανωθούμε ρε παιδιά…

ΑΝΟΙΚΤΗ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΛΗ ΣΤΙΣ 19/10 ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΖΑΦΟΛΙΑ

Η Διοικούσα Επιτροπή της Φιλελεύθερης Συμμαχίας σας καλεί να συμμετέχετε σε μια νέα οργανωτική προσπάθεια που ξεκινάμε μετά τις πρόσφατες εκλογές. Στη προσπάθεια αυτή έχουν θέση όλες και όλοι που πιστεύουν ότι οι θέσεις της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, η φιλελεύθερη ιδεολογία και πολιτική, αποτελούν πειστική και ρεαλιστική πρόταση στο θολό μετεκλογικό τοπίο.

Απευθυνόμαστε σε όλους εσάς που πιστεύετε ότι τα αιτήματα για ελεύθερη οικονομία, ατομικά δικαιώματα και ανοικτή κοινωνία είναι περισσότερο επίκαιρα παρά ποτέ. Όπως φάνηκε όμως και από το εκλογικό αποτέλεσμα, η ανάδειξη των πολιτικών μας προτάσεων εμποδίζεται σημαντικά από τη χαμηλή αναγνωρισιμότητα της Φιλελεύθερης Συμμαχίας. Η χαμηλή αυτή αναγνωρισιμότητα ήταν αναμενόμενη, καθώς οφείλεται στον πρωτοποριακό -όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα- χαρακτήρα της δημιουργίας της Φιλελεύθερης Συμμαχίας μέσω διαδικτύου, δηλαδή της δημιουργίας της «από τα κάτω», από συνειδητοποιημένους πολίτες και όχι επαγγελματίες πολιτικούς.

Με τον Καπιταλισμό για τον Σοσιαλισμό!

Ή αλλιώς: ένας καλύτερος δρόμος για να φτάσουμε στο ίδιο σημείο (μόνον όμως αν πραγματικά το θέλουμε)

Κατ’αρχήν, ορισμοί (από την wikipedia):

Capitalism generally refers to an economic system in which the means of production are all or mostly privately^[1][2] owned and operated for profit, and in which investments, distribution, income, production and pricing of goods and services are determined through the operation of a market economy.

Socialism refers to a broad array of doctrines or political movements that envisage a socio-economic system in which property and the distribution of wealth are subject to control by the community^[1] for the purposes of increasing social and economic equality and cooperation.

Μα πως είναι δυνατόν, θα πει κάποιος, ένα σύστημα στο οποίο η οικονομική δραστηριότητα έχει ως μόνο σκοπό το κέρδος, να μπορεί να οδηγήσει σε έλεγχο των μέσων παραγωγής από την «κοινότητα» προκειμένου να αυξηθεί η κοινωνική και οικονομική ισότητα και συνεργασία? Και όμως, γίνεται.

Αρκεί πραγματικά να το θέλουμε.